Mistrzowsko napisany horror psychologiczny, ukazujący kobietę w sytuacji ekstremalnej. Chcąc ratować życie, musi pokonać strach i wznieść się na szczyty swojej odwagi. To, co wydarzyło się 30 lat wcześniej nad jeziorem Dark Score, podczas całkowitego zaćmienia Słońca, rzuca posępny cień na życie głównej bohaterki, Jessie Burlingame, przykutej kajdankami do łóżka w domu letniskowym w stanie Maine, z trupem męża po przeciwnej stronie sypialni. Perwersyjna gra erotyczna Geralda Burlingame zmienia się w dwudziestoośmiogodzinny horror, a półnaga Jessie zostaje sama z tym, co czai się w mroku - w mroku lasu za oknem, mroku zaćmienia, mroku jej samej. Zobaczy tam coś, od czego o mało nie postrada zmysłów.

Samotna czternastolatka w rodzinie pogrążonej w żałobie, naiwna jak dziecko i nad wiek dojrzała, ucieka w wyimaginowane rozmowy z Freudem i Hitlerem, fantazjuje o lataniu i muzyce, czasem coś ukradnie. Kiedy miejscowy weterynarz okazuje jej zainteresowanie, otwiera się przed nim. A mężczyzna wabi ją, osacza, podsyca pragnienia, ulegając złudzeniu, ze sam wreszcie zapomni o lękach i koszmarach, które dręczą go każdej nocy.

W natłoku obietnic, wyznań, sprzeczek, szeptów, wspólnych lektur i esemesów z cytatami z popularnych piosenek jego gesty przestają być niewinne, sen miesza się z jawą, a poza granicą tego, co zakazane, upiornie majaczy biel dwuosobowego materaca.

Rijneveld rozprawia się z "lolityzmem" jako patriarchalnym nadużyciem, odzierając go z pokutującego tu i ówdzie fałszywego uroku. "Obrzydliwie piękna" - pisano o tej książce. Jest też głęboka, mądra i przewrotna.
[RENATA LIS, "Książki Magazyn do czytania"]